Kôprovský Štĭt (wysokość podawana w literaturze od 2363 do 2367 m npm) jest dwuwierzchołkowym, zwornikowym szczytem położonym w Tatrach słowackich, w bocznej grani Krywania. Oferuje zdobywcom fantastyczną panoramę a zarazem jest mało uczęszczany.
Prognozy pogody poprzedniego dnia były bardzo niekorzystne. Zapowiadano intensywne opady i ryzyko burz. W dniu wycieczki pogoda jednak sprawila pozytywną niespodziankę i w okolicy nie było ani opadów ani burz. W podgrupach zrealizowaliśmy dwie wersje trasy:
a) Palenica Białczańska – Dolina Pięciu Stawów Polskich – Szpiglasowy Wierch (2172 m n.p.m) – Morskie Oko – Palenica Białczańska
b) Palenica Białczańska – Dolina Pięciu Stawów Polskich – Świstowa Kopa (1875 m n.p.m) – Morskie Oko –
Palenica Białczańska – Dolina 5 Stawów Polskich – Szpiglasowa przełęcz – Szpiglasowy Wierch (2172) – Morskie Oko – Palenica Białczańska
Szpiglasowy Wierch (2172) jest położony w głównej grani Tatr pomiędzy doliną 5 Stawów Polskich a Morskim Okiem. Słynie z jednej z najładniejszych panoram w całych Tatrach. Szlak turystyczny wiedzie częścią tzw. szpiglasowej perci – ścieżki górników, którzy do początku XIX w. wydobywali na stokach Szpiglasowego Wierchu rudy antymonitu(niem. spiessglas).
Trasa piesza liczy ok.
Trasa: Siwa Polana – Grześ – Rakoń – Wołowiec (2064 m n.p.m) – Siwa Polana
Siwa Polana – Grześ (1653) – Rakoń (1879) – Wołowiec (2063) – Dolina Chochołowska – Siwa Polana
Wołowiec jest zwornikiem dla trzech grani: od wschodu grani głównej z Jarząbczym Wierchem i Łopatą, od południowej strony grani głównej z Rohaczami oraz biegnącej w północnym kierunku bocznej północnej grani Wołowca przez Rakoń i Grzesia do Bobrowca.
Trasa piesza liczy ok. 24 km, podejścia ok. 1300 m, czas przejścia ok. 9 godzin.
O ostatecznym przebiegu wycieczki decyduje organizator na miejscu !
17 września w holu głównym galerii handlowej Galena w Jaworznie otwarta zostanie wystawa fotograficzna prezentująca piękno Tatr uchwycone na fotografiach Karola Nienartowicza.
Karol Nienartowicz – fotograf gór, podróżnik, autor książki „Górskie wyprawy fotograficzne”, licencjonowany przewodnik sudecki.
Fotografią górską zajmuje się od 2003r. Jest laureatem wielu prestiżowych krajowych i zagranicznych nagród fotograficznych, w tym zwycięzcą międzynarodowego konkursu fotograficznego National Geographic. Od 2009 r podróżuje po górach Europy i Świata.
Podbanské – Liptovský košiar – Sedlo Závory – Tri studničky
Zawory (słow. Závory – 1879 m n.p.m.) to przełęcz oddzielająca wierzchołek Gładkiego Wierchu od Cichego Wierchu,
Czerwone Wierchy to masyw znajdujący się w ciągu głównego grzbietu Tatr Zachodnich składający się z czterech szczytów: Ciemniaka (2096 m n.p.m.), Krzesanicy (2122 m n.p.m.), Małołączniaka (2096 m n.p.m.) oraz Kopy Kondrackiej (2005 m n.p.m.) poprzedzielanych trzema przełęczami: Mułową (2067 m n.p.m.), Litworową (2037 m n.p.m.) oraz Małołącką (1924 m n.p.m.). Nazwa Czerwonych Wierchów wywodzi się od czerwono-brązowej barwy stoków, jaką nadaje im roślina sit skucina, która jesienią wybarwia się na czerwono.
Kolejny raz pogoda zamieszała nam w planach. W związku z deszczem, śniegiem i ograniczoną widocznością, zamiast w Tatry Wysokie na Sławkowski Szczyt, wybraliśmy się na szlak wzdłuż Tatr Bielskich:
Tatrzańska Kotlina – Schronisko pod Szarotką – Przełęcz pod Kopą – Jaworzyna Tatrzańska.
W planach mięliśmy wycieczkę na Kościelec (2155 m n.p.m.). Niestety, ze względu na niesprzyjające warunki (świeży śnieg), mając na uwadze bezpieczeństwo, zamiast na Kościelec wybraliśmy się na Kopę Kondracką (2 005 m n.p.m.).