Radziejowa (1266 m n.p.m.) – najwyższy szczyt Beskidu Sądeckiego, na którym znajduje się drewniana wieża widokowa, dzięki której można podziwiać rozległą panoramę gdyż sam szczyt jest zalesiony. Radziejowa leży w głównym grzbiecie Pasma Radziejowej, pomiędzy Wielkim Rogaczem, a masywem Złomistego Wierchu.
Trasa: Piwniczna Zdrój – Radziejowa – Szczawnica
Osnica (1363 m n.p.m.) – szczyt w krywańskiej części Małej Fatry zbudowany z wapiennych skał, którego część grzbietowa jest trawiasta co jest pozostałością dawnej hali pasterskiej. Dzięki temu Osnica jest dobrym punktem widokowym w kierunku północnym, wschodnim i południowym. Widoczne z niej są Tatry, Wielka Fatra i Wielki Chocz.
Trasa: Párnica – Osnica – Biela
Salatyn (2048 m n.p.m.) – słow. Salatín to szczyt w słowackiej części Tatr Zachodnich. Znajduje się w ich grani głównej i oddziela Dolinę Rohacką od Doliny Jałowieckiej. Jest to ostatni od zachodu dwutysięcznik tatrzański. Panorama ze szczytu obejmuje widok na pobliski Siwy Wierch, Osobitą i Dolinę Rohacką, a we wschodnim i południowym kierunku na liczne szczyty Tatr Zachodnich, jak również fragmenty odległych Tatr Wysokich.
Trasa: Zverovka – Brestová – Salatín (Salatyn) – Baníkovské sedlo – Adamcuľa – Zverovka
Trasa: Tri studničky – Kriváň (Krywań) – Štrbské Pleso
Krywań (2494 m n.p.m.) – słow. Kriváň to wyniosły szczyt o charakterystycznym zakrzywionym wierzchołku znajdujący się w południowo-zachodniej części Tatr Wysokich, z którego rozciąga się rozległa panorama. Krywań jest narodową górą Słowaków, a jego rycina znajduje się na słowackich monetach o nominale 1, 2 i 5 eurocentów.
Sobota, 26 sierpnia 2017 r.
Wracając zdecydowaliśmy na bardzo łatwą, ale niezwykle maloniczą trasę wokół Tre Cime di Lavaredo (w języku niemieckim Drei Zinnen). Masyw składa się z trzech głównych szczytów: Cima Ovest (2973 m n.p.m.), Cima Grande (3003 m n.p.m.), Cima Piccola (857 m n.p.m.) oraz dwóch mniejszych turni: Piccolissima i Punta di Frida, na szczyty których prowadzą jedynie drogi wspinaczkowe. Natomiast trasa okrężna to niezapomniany widok początkowo na południowe, a później na północne ściany tak charakterystycznych „Trzech Szczytów”.
Piątek, 25 sierpnia 2017 r.
Kolejną grupą jaką mieliśmy okazję poznać w Dolomitach było pasmo Sassolungo. Z przełeczy Sella wjechaliśmy niezwykle ciekawymi wagonikami na przełęcz Forcella Sassolungo (2681 m n.p.m.). Wśród licznych skał i piargów zeszliśmy do schroniska Vicenza (2253 m n.p.m.). Tutaj nasza grupa rozdzieliła się. Część osób niezwykle malowniczą ścieżką Sentiero Federico Augusto obeszła masyw wokół do Passo Sella. Natomiast pozostali via ferratą Oscar Schuster Steig zdobyli szczyt Sassopiatto (2958 m n.p.m.).
Czwartek, 24 sierpnia 2017 r.
W czwartek celem wycieczki był szczyt Colac (2715 m n.p.m.) na który wyruszyliśmy z miejscowości Alba. Część naszej grupy zdobyła szczyt wchodząc z Ciampac (2147 m n.p.m.) via ferratą Finanzieri. Wspinaczka w stromej i eksponowanej skale była niezwykłym przeżyciem. Przejście z licznymi klamrami i ubezpieczeniami poprowadzone jest ogromnym zacięciem, a następnie pionową ścianką, a szczyt zdobywa się po przejściu licznych uskoków,
Środa, 23 sierpnia 2017 r.
Kolejnym celem naszego wyjazdu był szczyt Mulaz (2906 m n.p.m.) w paśmie Pale di San Martino. Na szlak wyruszyliśmy z Passo Rolle. Początkowo trasa wiodła długą i szeroką drogą, a w towarzystwie stada krów malowniczymi serpentynkami dotarliśmy do niezwykle malowniczej doliny.
Wtorek, 22 sierpnia 2017 r.
Wstępnie planowaliśmy trasę wokół najbardziej znanego masywu Dolomitów Marmolady. Jednak cała grupa postanowiła zrobić sobie krótką przerwę w pieszym chodzeniu i wjechaliśmy kolejką linową na Marmoladę, a dokładnie na Punta Rocca (3250 m n.p.m.). Każdy z nas mógł stanąć na lodowcu, a z okien wagoników obserwować szczeliny lodowe. Niezwykłe miejsce, gdzie z tarasu widokowego można podziwiać wspaniałą panoramę Dolomitów. Gra światła słonecznego i chmur, skały i kolejne pasma wyłaniające się zza mgieł to spektakl,
Trasa: Passo di San Pellegrino – Passo Sella – Piccolo Lastei – Gran Lastei – Cima di Campanacia – Cima di Costabella – Passo di San Pellegrino
Poniedziałek, 21 sierpnia 2017 r.
Drugiego dnia spróbowaliśmy swoich sił na łatwej via ferracie Bepi Zac (a dokładnie jej pierwszej części) poprowadzonej granią Costabella. Wędrówkę rozpoczęliśmy z Passo di San Pellegrino (1919 m n.p.m.), z której weszliśmy na przełęcz Sella (2528 m n.p.m.).