Koziarz i Dzwonkówka z Łącka

W piękną słoneczną sobotę – pierwszą tej wiosny i pierwszą po wyborach nowego Zarządu – wybraliśmy się w Beskid Sądecki.

Wycieczkę rozpoczynamy w centrum otoczonej górami i przeciętej wstęgą Dunajca malowniczej wsi Łącko.

Po wyjściu z busa bardzo szybko wyciągamy aparaty fotograficzne, uwieczniając pobliski zabytkowy rynek.

Po prawej stronie widoczna studnia św. Floriana, a nad nami elementy nawiązujące do symboli regionu- herb Łącka oraz jabłka.

Cała gmina Łącko nazywana jest bowiem „stolicą kwitnących sadów“ (głównie jabłoniowych). Słynie również z produkcji śliwowicy, która podobno „daje krzepę, krasi lica“, ale nie sprawdzaliśmy :).

Ruszamy żółtym szlakiem,

na rozgrzewkę czeka nas niedługi spacer wzdłuż potoku Czarna Woda.

Na fotografii (w środku) uśmiechnięta nowa Prezes Zarządu – Jola Ciepłuch.

To właśnie te słynne łąckie sady.

Warto dodać, że przebiega tędy fragment jednego z najpiękniejszych polskich szlaków rowerowych.

Damian sprawdza i dokumentuje czy wszyscy bezpiecznie przekroczyli mostek na Dunajcu.

Po drugiej stronie droga zakręca w lewo

i pnie się ostrzej do góry,

momentami odsłaniając zza drzew urokliwą panoramę na Dunajec i Łącko.

Wkrótce wchodzimy na leśne ścieżki.

Ciekawą sesję można sobie zrobic nie tylko na tle górskiego krajobrazu.

Na skąpanej w promieniach marcowego słońca polance, urządzamy śniadaniową przerwę.

Dalej droga prowadzi góra-dół przez kolejne wsie, gospodarstwa

oraz nieoznakowane szczyty (Okrąglicę Południową i Północną, Wojakówkę)

i na całej trasie cieszymy się rozległymi widokami.

Mamy wprawdzie wiosnę, ale „w marcu jak w garncu“- zwłaszcza w górach.

Chociaż jesteśmy na wysokosci poniżej 1000 m., w wielu miejscach zalegają jeszcze mniejsze i większe płaty śniegu.

Można to jednak praktycznie wykorzystać i potrenować „rzut z miejsca” śnieżkami 😊.

Podobne widoki tylko zaostrzają apetyt w oczekiwaniu na rozpoczęcie tegorocznego sezonu tatrzańskiego (pierwsza wycieczka w Tatry 5 lipca- zapraszamy na Baraniec!).

Dochodzimy do celu dzisiejszej wędrowki- przed nami Koziarz (inaczej Suchy Groń).

Imponująca 30-metrowa wieża na szczycie została wybudowana w 2015 r. z inicjatywy gminy Ochotnica Dolna (jako jedna z kilku podobnych) i jest częścią projektu „Enklawa aktywnego wypoczynku w sercu Gorców“. Jej drewniana konstrukcja architektonicznie nawiązuje do okolicznych gotyckich kościołów.

Cały czas znajdujemy się na terenie Popradzkiego Parku Krajobrazowego (jednego z największych w Polsce, który zasięgiem obejmuje większość Beskidu Sądeckiego), a dodatkowo przebiega tędy również Małopolski Szlak Miodny, utworzony w celu promowania lokalnych tradycji i produktów Sądecczyzny.

Obowiązkowe zdjęcie

i wchodzimy.

Wysoko!

A jeszcze wyżej, z tarasu widokowego, rozciąga się dzisiaj wspaniała panorama na Beskid Sądecki, Gorce, Beskid Wyspowy, Pieniny, Magurę Spiską, Przełom Dunajca w Tylmanowej i Tatry.

Zrobiliśmyjuż sporo fajnych zdjęć,

pytanie ile warto zaryzykować dla jeszcze lepszego ujęcia? 😊

Po zejściu rzucamy kontrolnie okiem na chyba najbardziej wiarygodny serwis pogodowy.

Góralska pogodynka instruuje, że gdy „kamień suchy -mozes rusać na szlak“, więc ruszamy w stronę Szczawnicy.

Widok na Pasmo Radziejowej.

Docieramy do węzła szlaków na przełęczy pomiędzy Jaworzynką (936) a Błyszczem (946).

Niektórzy z nas oszczędzają energię na resztę wędrówki, inni podążają nieoznakowaną ścieżką do góry, aby po kilku minutach dojść do Kapliczki Papieskiej na Błyszczu. Kaplica i pomnik Ojca Świętego upamiętniają mszę św. odprawioną w latach 70-ych przez ówczesnego kardynała Karola Wojtyłę. Niegdyś odbywały się tu spotkania oazowego Ruchu Światło-Życie, obecnie w pierwszą niedzielę sierpnia odprawiane są uroczyste msze święte.

Sympatyczne spotkanie na szlaku.

Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty…?

Mija 5 h wycieczki, za nami 14 km trasy i dotychczasowy żółty szlak łączy się na kilka minut z czerwonym (biegnącym z Krościenka) na kolejnym dzisiaj szczycie.