Na Bystrą Ławkę i Skrajne Solisko ze Szczyrbskiego Jeziora

13 lipca postanowiliśmy zdobyć drugą w tym roku słowacką przełęcz – Bystrą Ławkę. Nad Szczyrbskim Jeziorem, gdzie wysiadamy z busa, okolica tętni życiem.

Na deptaku przechadza się mnóstwo turystów, mijamy ciekawe drewniane rzeźby, skocznię, tablice informacyjne o powstaniu miejscowości oraz liczne kolorowe stragany z lokalnymi rękodziełami i wyrobami.

Jozef Szentivanyi – założyciel Szczyrbskiego Plesa

Żółtym szlakiem wchodzimy w progi Doliny Młynickiej, wygodna ścieżka w lesie …

… szybko przechodzi w piętro kosówki …

…i wyraźnie widać turnie w Grani Baszt

Po przejściu kilku kilometrów, idealnym miejscem na pierwszy odpoczynek wydaje nam się podnóże Wodospadu Skok, który spływa 25-metrową kaskadą, a szum spadającej wody słychać już z oddali.

Aby dostać się do jego górnej części, przechodzimy przez strome płyty; odcinek zabezpieczony jest łańcuchami.

Mijamy malowniczy Staw nad Skokiem o zarośniętych brzegach

i dochodzimy do rozległego wypłaszczenia o nazwie Zadnia Polana. W tej części krajobraz przybiera coraz bardziej surowy, wysokogórski charakter.

Wśród głazów dostrzegamy niepokojące zardzewiałe elementy…

To szczątki helikoptera, który rozbił się tutaj w latach 70-tych. Granitowa tablica upamiętnia nazwiska siedmiu ratowników, którzy zginęli w czasie akcji ratowniczej (najtragiczniejszej w Tatrach!)

Chwila zadumy i idziemy dalej.
Gdzieniegdzie zalegają jeszcze płaty śniegu i można sobie, ku ochłodzie, znaleźć przyjemne miejsce na szybką fotograficzną sesję.

Stromym podejściem dochodzimy do największego stawu Doliny, zwanego Capim Stawem.

Trzeba patrzeć pod nogi i uważać, bo kamienie są śliskie! A na fot. Damian- autor większości pięknych, profesjonalnych zdjęć z naszych wyjazdów.

Zaczynamy się wspinać. Cel mamy przed oczami wraz z widocznym po prawej stronie Furkotem, który niestety nie jest dostępny turystycznym szlakiem.

Za placami „maleje” Capi Staw, a naszym oczom ukazuje się spektakularna panorama na Szczyrbski Szczyt i Grań Baszt, a w głębi po lewej: Koprowy Wierch, Mięguszowieckie Szczyty i Przełęcz pod Chłopkiem.

Dla ciekawostki – mniejsze jeziorko widoczne na zdjęciu to Kolisty Staw, na którym często w lecie utrzymuje się lód.

Na ostatnim podejściu napotykamy na płat lodowy, który musimy ostrożnie obejść dołem,

teraz jeszcze tylko niewielki kominek, ubezpieczony łańcuchem…

I wreszcie jest!

Wręczenie odznak Głównego Szlaku Sudeckiego. Odznaki z rąk prezesa odbierają koledzy Krzysztof Wysowski i Paweł Sawaniewicz.

Po drugiej stronie przełęczy, zza skał wyłania się krajobraz Doliny Furkotnej z połyskującym w dole Wielkim Stawem Furkotnym Wyżnim. Jego słowacka, nieco skomplikowanie brzmiąca nazwa to Vysne Wachlenbergovo, a pochodzi od nazwiska badacza flory Tatr – Gorana Wahlenberga.

Ponieważ Bystra Ławka to bardzo wąska przełęcz, czekamy aż grupa zbierze się w komplecie i zdjęcie grupowe robimy nieco poniżej,

po czym rozpoczynamy zejście.

W wielu miejscach dobrze jest mieć długie nogi i wysoki wzrost…

Odwracamy się i ostatni raz rzucamy okiem na naszą dzisiejszą „zdobycz”.

Podążamy w kierunku Stawów Furkotnych (są dwa)

i gdy mijamy mniejszy, odsłania się zielone dno Doliny.

Na wysokości Polany Škutnastej można zejść bezpośrednio do Szczyrbskiego Plesa, ale my mamy dzisiaj inny plan- skręcamy na szlak niebieski i po ok. kwadransie jesteśmy przy Chacie pod Soliskiem.

Pod budynkiem znajduje się stacja kolejki linowej i krzesełkami można zjechać nad Szczyrbskie Pleso, zimą
funkcjonuje wyciąg narciarski.

Niecała godzina przejścia zachęca część osób do zdobycia pobliskiego szczytu – Skrajnego Soliska (2117 m n.p.m.).

Korzystamy jeszcze ze smacznej kuchni schroniska, po czym niebieskim szlakiem schodzimy nad jezioro. Jest to bardzo przyjemny spacer łagodną ścieżką w otoczeniu urokliwej tatrzańskiej flory.