Rohacz Ostry i Rohacz Płaczliwy | Słowackie Tatry Zachodnie | Polskie Towarzystwo Tatrzańskie Oddział Jaworzno

Rohacz Ostry (2088 m n.p.m.), Rohacz Płaczliwy (2126 m n.p.m.) – góry położone w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy Wołowcem a Trzema Kopami. Odcinek szlaku turystycznego poprowadzony przez te szczyty to jeden z najatrakcyjniejszych graniowych szlaków Tatr Zachodnich.

Wyruszyliśmy ze Zverovki, z rozstajów, żółtym szlakiem w stronę Rakonia.

Początkowy fragment szlaku w Dolinie Łatanej pokryty jest asfaltem i dostępny dla osób niepełnosprawnych.

Dalej szlak skręca w prawo i zygzakiem w górę.

Powyżej linii lasu zbocza pokryte są krzewinkami jagód, borówek i wrzosów.

Na przełęczy Zabrat otwiera się szeroka panorama na główne cele naszej wycieczki.

Dolina Łatana z góry prezentuje się pięknie zielono.

Po krótkiej przerwie ruszamy dalej na Rakoń.

Na Rakoniu zdjęcie z banerem z Wołowcem i Rohaczami w tle.

Z Rakonia jest piękny widok na potężną piramidę Wołowca.

Ciekawostka: Pierwotna wysokość Piramidy Cheopsa wynosiła 146,59 m, współcześnie w wyniku utraty piramidionu i erozji liczy 138,75 m. Różnica wysokości Rakonia i Wołowca to: 2063 – 1879 = 184 m.

Widok ze szlaku na drapieżną grań Rohacza Ostrego…

i poprzecinane żlebami zbocza Rohacza Płaczliwego.

Patrząc ze szczytu Wołowca, pierwszego dwutysięcznika na naszym dzisiejszym szlaku…

… w stronę Rohackich Jezior, widać było że chmur przybywa.

Również Rohacze zanurzyły się w lekkiej mgiełce. Nie czekając zatem długo ruszyliśmy w stronę Jamnickiej Przełęczy.

Zdjęcie z Rohaczem Ostrym i ruszamy w górę.

Najciekawszy fragment przyszczytowy Rohacza Ostrego – wąska, poszarpana, granitowa grań.

Z Ostrego ruszamy dalej na Płaczliwy

Na zejściu z Rohacza Płaczliwego spotkaliśmy trójkę ekipy PTT Jaworzno, którzy we własnym zakresie, w podgrupie, dzisiejszego dnia podjęli większe wyzwanie niż oddziałowa wycieczka – realizowali szerszą pętlę: Zverovka – Brestowa – Salatyn – Pachola – Banikov – Trzy Kopy – Rohacz Płaczliwy – Rohacz Ostry – Wołowiec – Rakoń – Zverowka. Gratulujemy pięknej trasy. Więcej szczegółów na blogu Artura.

Tą poszerzoną pętlę robili w odwrotnym kierunku, zetem widzieliśmy się niestety tylko przez chwilę.

Z Rohacza Płaczliwego schodziliśmy w dół i znowu lekko w górę przez Nohavicę…

… i znowu w dół do Smutnej Przełęczy.

Na Smutnej Przełęczy nie mogło się obyć bez wesołego zdjęcia 😉

Ze Smutnej Przełęczy skierowaliśmy się dalej w dół do Smutnej Doliny.

Po drodze napotkaliśmy stado kozic górskich.

Jedna z nich, okazała się być jednorożcem 😉

No, może mówiąc bardziej precyzyjnie, jeszcze bardziej unikatowym 1 i 1/5 rożcem, zresztą dosyć wesołym patrząc po minie 😉 Szkoda, że nie mieliśmy więcej czasu.. Można by się zatrzymać i pogadać. Na pewno nasz sympatyczny 6/5 rożec miałby wiele ciekawych przygód do opowiedzenia 😉

Na rozstaju, w Smutnej Dolinie, kilka osób zdecydowało się dołożyć do trasy jeszcze Rohackie Jeziora. Większość jednak ruszyła zgodnie z planem do Tatliakovej Chaty (polska nazwa to Bufet Rohacki).